موضوعی که همواره بحث بر انگیز بوده و موجب نگرانی طراحان و سازندگان سازه های فولادی است، چگونگی رفتاراتصالاتی است .
وسایل اتصالی که برای ساخت اعضاء و اتصال آنهابه یکدیگر به کار می رودشامل پرچ،پیچ وجوش است .
با وجود تمام معضلات در جوشکاری ،هنوز نمی توان جانشینی برای اتصالات جوشی متصور بود. عقیده اهل فن براین است که اگر استانداردهای مربوطه در طراحی و اجرای اتصالات جوشی به کار گرفته شود،با توجه به خواص متالوژیک و مکانیکی ناحیه جوش شده،نباید اشکال خاصی در رفتار اتصال جوشی به وجود بیاید.
گواه خوب این ادعا استفاده موفق ازجوش در صنایع کشتی سازی،اتومبیل سازی،ظروف تحت فشار خطوط انتقال گازو صنایع نظیر می باشد که در آنها اتصالات جوشی به طور موفقیت آمیزی ایفای نقش می نماید.
در سطح جهانی ،قدمت استفاده از جوش در ساخت اسکلت فولادی شاید به 100سال برسد . در کشور ما نیز شاید بتوان قدمتی 50ساله برای جوشکاری در ساختمان تصور نمود.
طی این سالیان نسبتا طولانی،مسلماپیشرفت های قابل توجهی در شناخت جوش و توسعه فناوری مربوطه صورت گرفته است.
اگر از تعداد پروژه های عمرانی خاص صرف نظر کنیم ،غالبا اکثرپرسنل جوشکاری شاغل در بخش ساختمان،آموزش لازم ندیده، و فاقد تبحر لازم هستند و معضل مهمتر اینکه هیچ کنترلی بر روی کیفیت اجرای جوش وجود ندارد.علت اصلی عدم رعایت اصول اساسی درحین اجرا است.
قابلیت اعتماداز عملکردسازه ایجاب می نماید که فلز جوش ودرز جوشکاری از لحاظ مقاومت ،سلامت و دیگرخصوصیات مورد نظر سازه ای و عاری بودن از عیوب جوشکاری مورد آزمایش وامتحان قرار می گیرد .
در آینده بیشتر از روش های NDT و کاربردهای خاص آن صحبت خواهیم کرد . با توجه به نظرات و خواست شما جهت گیری موضوع را تعیین می نمائیم .